اجتماعی می شویم!

از بعد مهمونی شب سال نو تقریبا شدیم شبیه موجودات اجتماعی اما از نوع محدود به انتخاب!

بعد از خانوم و آقای اختر، خانوم و آقای صاد میخواستن با پسر کوچولو بیان برای عید دیدنی و خب چون آخر هفته بود ما جزیره بودیم و نشد که بیان و بعدش الف گفت که خب نمیشه که زنگ بزنیم که ما الان خونه ایم شما بیاید عید دیدنی! از همین جهت، قرار شد که شام دعوتشون کنیم و از اون جهتی که جماعت کلا یه گروه وابسته هستن دیگه خانوم و آقای اختر را هم به علاوه دختر خاله خانوم صاد که باهاشون زندگی میکنه رو وعده گرفتیم! البته این وسط "این ریلیشنشیپ" دختر خاله خانوم صاد هم مطرح بود که اگه اونو میگفتیم باید هم خونه ای هاش رو هم میگفتیم که دیگه شرمنده اخلاق ورزشی امکانات محدود بود!

خب این تصمیم به برگزاری مهمونی در کمتر از سی دقیقه اتخاذ شد و بعد امکانات موجود در منزل شناسایی شد و به این نتیجه رسیدیم که اساسا ما که بشقاب و قاشق چنگال به این تعداد نداریم و کلا هم با ظروف یکبار استفاده رابطه صمیمانه برقرار نمیکنیم! پس همونجا که رفته بودیم خوردنی جات بخریم، 6تا هم بشقاب شیشه ای خریدیم! چینی هم نه! دقیقا شیشه ای از همونا که قدیما بود و من خیلی دوست دارم اما الف فکر میکنه که دیگه اینا خیلی قدیمی هستن!

قاشق و چنگال و دو عدد هم ماگ. چون چهارتا تو خونه داشتیم!

دیگه به ناچار برای پیشدستی بشقاب کاغذی خریدیم و چندتایی هم لیوان. چون دیگه هی نمیشد برم بشورم خشک کنم بیارم برای پذیرایی.

در نهایت مهمونی خوبی برگزار شد و جماعت به این نکته پی بردن که ما موجودات خارق العاده ای نیستیم و مثل تمام گونه های انسانی آداب و معاشرت میکنیم!

برای شام هم رول فیله مرغ و در کنارش سبزیجات پخته گذاشتم.

یه هفته بعد از این داستان، دختر خاله خانوم صاد زنگید و من و الف جان را برای تولد "این ریلیشنشیپ" دعوت کرد که خب من مطمئن بودم که ما نمیریم چون میدونستم الف خیلی راه دستش نیست! اما در کمال تعجب الف گفت که میریم و ما آخر هفته دوباره جزیره رو خلاصه کردیم برای تولد!

یه شلوار لی آبرومند داشتم که فکر میکردم ایران گذاشتم و نیاوردم اما به لطف کمد تکانی های الف جان پیدا شد و من میخواستم همونو بپوشم و بلوز شومیز کماکان آبرومندانه و مارکدار، که نگه داشته بودم برای مبادا! اما الف جان پیشنهاد کرد که مهمانی به سبک چیتان فیتانیزم برگزار میشه! و خب هر دو معتقد بودیم که یه جوری جلوه کنیم که فکر نکنن حالا لزوما این اعتقاد ما نشان دهنده عقب افتادگی ماست . در همین راستا و در راستای بحران مالی!!! رفتیم شاپینگ و یه دست jumpsuit pant خریداری کرده با یک عدد کت، روسری ساتنِ از وطن آورده را هم اتو نموده و تلک و تلک رفتیم به مهمانی! تاثیر کفش پاشنه بلند را نمیتوان نا دیده گرفت!

خب اولش یک مقداری استرس زا بود چون در اون جماعت به چشم دوتا دمپایی ابری دیده میشدیم (یعنی من حس میکردم) اما خب آخرش به نظرم تبدیل به کفش پاشنه بلند شدیم! 

مهم این بود که الف راضی بود :)